Alüminyum profil üretiminden kaynaklanan asidik atık su esas olarak asitle aşındırma, nötralizasyon, oksidasyon, püskürtme ön arıtımında yağın uzaklaştırılması ve oksidasyon atölyesindeki asit yıkama gibi işlemlerden kaynaklanmaktadır. Çeşitli zararlı maddeler veya ağır metal tuzları içerir. Asidin kütle oranı önemli ölçüde değişir; %1'den az ile %10'dan fazla arasında değişir. Alkali atık su esas olarak oksidasyon atölyesindeki alkali aşındırma ve püskürtme ön arıtımında alkali yıkama gibi işlemlerden gelir. Alkalinin kütle oranı %1'in altından %5'in üstüne kadar değişir. Püskürtme ve boyama işlemleri sırasında da atık su oluşmaktadır. Atık sularda asit ve alkalilerin yanı sıra sıklıkla yağlar, boyalar, flor tuzları ve diğer inorganik ve organik maddeler de bulunur.
Asidik ve alkali atık su oldukça aşındırıcıdır ve deşarj edilmeden önce uygun şekilde yönetilmesi gerekir. Asidik ve alkali atık suyun yönetimine ilişkin genel kurallar şunlardır: ① Yüksek-konsantrasyonlu asidik ve alkali atık su, öncelikle geri kazanım ve yeniden kullanım için dikkate alınmalıdır. Suyun kalitesine, miktarına ve farklı teknik gereksinimlere bağlı olarak yeniden kullanımın maksimum düzeye çıkarılması gerekmektedir. Yeniden kullanımı zorsa veya konsantrasyonu düşük ve hacmi büyükse asit veya alkaliyi geri kazanmak için bir konsantrasyon yöntemi kullanılabilir. ② Asit temizleme tanklarından veya alkalin yıkama tanklarından gelen durulama suyu gibi düşük-konsantrasyonlu asidik ve alkali atık su, nötrleştirme yoluyla arıtılmalıdır.
Nötralizasyon arıtımında temel prensip, atıkların arıtılmasında atıkların kullanılması olmalıdır. Örneğin, asidik ve alkali atık su birbirini nötralize edebilir veya atık alkali (çamur) asidik atık suyu nötralize etmek için kullanılabilir ve atık asit, alkali atık suyu nötralize etmek için kullanılabilir. Bu koşullar mevcut olmadığında tedavi için nötralize edici ajanlar kullanılabilir.
GB8978-1996 "Su Kirleticilerinin Emisyon Standardı" ulusal standardına göre deşarj gereklilikleri şunlardır: COD Sınıf I 60 mg/L'den az veya buna eşit, Sınıf II 120 mg/L'den az veya buna eşit, askıda katı maddeler 100 mg/L'den az veya buna eşit, florür iyonları F- 10 mg/L'den az veya eşit ve pH değeri 6–9.
Modern atıksu arıtma yöntemleri öncelikle üç kategoriye ayrılır: fiziksel arıtma, kimyasal arıtma ve biyolojik arıtma.
1) Fiziksel arıtma yöntemi, atık sudaki çözünmeyen ve askıda haldeki kirleticileri (yağ filmleri ve yağ damlacıkları dahil) fiziksel etkilerle ayıran ve geri kazandıran atıksu arıtma yöntemini ifade eder. Yaygın yöntemler arasında sedimantasyon, filtrasyon, santrifüjle ayırma, hava yüzdürme, buharlaştırma kristalizasyonu ve ters ozmoz bulunur. Bu yöntem askıda kalan katı maddeleri, kolloidleri, yağları ve diğer kirleticileri atık sudan ayırır ve böylece atık suyun ön arıtılmasını sağlar.
2) Kimyasal arıtma yöntemi: Atık sularda çözünmüş veya koloidal halde bulunan kirleticileri kimyasal reaksiyonlar ve kütle transferi etkileri yoluyla ayrıştırarak uzaklaştıran veya zararsız maddelere dönüştüren atık su arıtma yöntemini ifade eder. Yaygın olarak kullanılan yöntemler arasında nötrleştirme, pıhtılaşma, redoks reaksiyonları, ekstraksiyon, sıyırma, üfleme, adsorpsiyon, iyon değişimi ve elektro-diyaliz yer alır.
3) Biyolojik arıtma yöntemi, atık su çözeltisindeki, kolloidal formdaki veya ince askıda kalmış haldeki organik maddeleri, toksik maddeleri ve diğer kirleticileri stabil ve zararsız maddelere dönüştürmek için mikrobiyal metabolizmayı kullanan atık su arıtma yöntemini ifade eder. Biyolojik arıtma aerobik arıtma ve anaerobik arıtma olarak kategorize edilir. Yaygın aerobik arıtma yöntemleri arasında aktif çamur prosesi, biyofiltreler ve oksidasyon havuzları bulunur. Biyolojik indirgeme işlemi olarak da bilinen anaerobik arıtma, öncelikle yüksek-konsantrasyonlu organik atık su ve çamurun, genellikle çürütücüler gibi arıtma ekipmanları kullanılarak arıtılması için kullanılır.
Çamur bertarafının amaçları şunlardır: ① çamurun su içeriğini azaltmak, bertaraf, kullanım ve taşıma için koşullar yaratmak; ② çevreyi kirleten zararlı maddeleri ortadan kaldırmak; ③ Zararı faydaya dönüştürme hedefine ulaşarak enerji ve sermayeyi geri kazanmak. Çamur bertaraf yöntemleri arasında çamur yoğunlaştırma, çamur çürütme, çamur susuzlaştırma ve çamur kurutma yer alır. Çamur yoğunlaştırmanın amacı, çamurun dehidrasyonunu başlatmak ve hacmini azaltarak daha sonraki bertaraf için koşulları sağlamaktır. Çamur susuzlaştırmanın amacı, suyu daha da uzaklaştırarak çamurun su içeriğini %80'in altına düşürmektir. Yöntemler mekanik susuzlaştırmayı ve doğal susuzlaştırmayı içerir. Mekanik susuzlaştırma ayrıca vakumlu filtreleme, filtre presleme ve santrifüjleme olarak ayrılabilir. Avantajları yüksek susuzlaştırma verimliliği ve küçük arazi kullanımıdır, ancak maliyeti nispeten yüksektir. Doğal kurutmanın inşaat ve işletme maliyetleri çok düşüktür, ancak susuzlaştırma verimliliği düşüktür, geniş bir alan kaplar ve sıhhi koşullar kötüdür. Çamur kurutmanın amacı susuzlaştırılmış çamurun su içeriğini ve hacmini daha da azaltmak için ısıtılmasıdır. Yaygın olarak kullanılan bir yöntem, döner tamburlu kurutucudur. Nispeten geniş bir alanı kaplamasına rağmen avantajları istikrarlı çalışma ve güvenilir performanstır.
